Szpitalna perspektywa.

Jak niektórzy wiedzą, od wczorajszego południa nie wyleguję się na kanapie, zajadając ze smakiem truskawkowe lody. Dzisiaj za kanapę musi mi wystarczyć szpitalne łóżko, mające już swoje lata. Obok mnie również leżą osoby z problemami zdrowotnymi, a konkretniej - ze wzrokiem. Tak naprawdę, jedynym moim problemem z oczętami jest tylko pogarszająca się wada, czyli - dla niekumatych - większa. Każdy dzień tutaj wygląda prawie tak samo, no, jedyną rzeczą, która odróżniała dzień wczorajszy od dzisiejszego to fakt, iż dzisiaj odwiedził nas ksiądz, a akurat byłam na mrówkach ^^^. Pozwoliłam sobie skonstruować plan dnia, czyli jak to u mnie dzisiaj było:
6.40 - budzik nie dzwoni, zresztą, jak to budzik. W domu odmawia posłuszeństwa, a co dopiero w obcym środowisku.
6.50 - Gofrysia powoli się budzi. Powoli, by zagrać w...
6.51 - SUDOKU ^^ <wyraża więcej niż tysiąc słów>
7.20 - poranna toaleta, ktoś raczy zakłócić spokój pukaniem.
7.35 - ścielenie łóżek. W tym szpitalu trzeba ścielić według wzoru, bo przecie u nich się inaczej ścieli.
8.00 - śniadanie. Nic ciekawego, ot, szpitalne jedzenie. Matulu, ja chcę spaghetti *_*
8.30 - mierzenie ciśnienia. E, nic ciekawego, strasznie ciśnie.
9.00 - "mrówki" ^^^, czyli zamykają Ci oczęta nawilżonymi gazikami i zaciskają je opaską, a następnie kładą Ci na plecach taki mini-wibrator rozmiarów kartki papieru.
9.15 - robisz, co chcesz
9.25 - robisz, co chcesz
9.35 - robisz, co chcesz. Oj doobra, zacznę normalnie gadać.
10.00 - kroplówki, służę pomocą naukową w postaci obrazka

- wszczepianie wenflonu jest najgorsze - mdłości, nic prawie nie widzisz, piszczy Ci w uszach... ale to trwa - dzięki Bogu! - parę minutek.
UWAGA! - Na szczęście nie każdemu towarzyszą takie objawy. Farciarze z Was ;]


12.00 - obiad, to, co do śniadania. Na szczęście jest coś takiego jak sklepik albo pomoc rodzicielska - pieczywo czosnkoowe *_*
13.00 -  kroplówka się kończy
15.00 - podwieczorek i mierzenie temperatury, przygotujcie swoją psychikę na zepsute jabłka ;] Kisiel jest dobry
16.00 - kolacja, wiem, wcześnie. Też się zdziwiłam.
x < 22.00 - czas na umycie się.

Wiecie, najważniejsze jest to, aby mieć fajne towarzystwo, z którym można się pośmiać i popłakać. Na szczęście ja na takie trafiłam ; )). Szkoda tylko, że Sylwia, licealistka, jutro wychodzi. Matko, będę w żałobie, a tylko spodnie mam czarne.

CO ZABRAĆ?

To, co się bierze na typowy obóz, jeżeli szpital jest bliżej domu, nie musisz brać tak dużo ubrań i innych pierdółek. Rodzice mogą Ci dowieźć, tak samo z jedzeniem. Przygotujcie się tylko na to, że szpitalne jedzenie będzie niezbyt dobry. I obowiązkowo książka, telefon, czasopismo albo laptop - z nimi kroplówka bardzo szybko mija ;]