Mój wyjazd

Pewnie guzik was to obchodzi, ale od przedwczoraj jestem sobie w Anglii. Dwie godziny samolotem i drugie tyle samochodem, ale jest fajnie. Mieszkam w akademiku. Mam 15 godzin zajęć tygodniowo. Czyli 2 godziny codziennie. Jest tutaj pełno Włochów, Hiszpanów i Arabów. Znam dopiero kilka osób i nie umiem z nimi gadać, bo mają dziwny akcent. No i ich imiona... Makarena, Hur (wymawiana z dławionym H, bo inaczej to jest coś brzydkiego), Iyan i inne takie. Masakra. Nie umiem ich wymówić, bo są strasznie dziwne i długie niektóre. Każdy tutaj ma Converse. Ogólnie bananowa młodzież. Włosi są nadpobudliwi i gadają tylko po włosku. Poza tym nie umieją słowa po angielsku. Moja rozmowa z Włoszką:

ja: Can you speak English?

ona: Yes, yes.

ja: What's your name?

ona: ?

ja: Your Name!

ona: ?

ja: Okeeej. How old are you?

ona: ?

ja: Your age.

ona: okej, okej. I'm 16, I'm 16.

ja: What's your hobby?

ona: eee... I'm Italy?

No i zrezygnowałam z rozmowy z nią. Ogólnie są tutaj osoby, które w ogóle nie umieją angielskiego, albo umieją perfekcyjnie. Ja jestem pomiędzy. Codziennie mamy jakieś zajęcia. Jutro jedziemy do Londynu. Mam nadzieję , że kogoś tutaj poznam, bo na razie jestem raczej sama, nie mam bliższych znajomych... No to tyle. Dopiszę jeszcze, że nauczyłam się bluźnić po arabsku i ogólnie jest fajnie. Bardzo polecam takie wyjazdy. Jest naprawdę super! Ubierajcie się na pomarańczowo bo to jest modne na cały świat!